شهرام شکیبا گفت: در دیدار شب ولادت امام حسن علیهالسلام با آقا بود که ایشان واکنش دادند به این برنامه. آقا در حال راه رفتن بودند و هنگامی که بنده را دیدند، ایستادند. آقا گفتند: ما برنامه را میبینیم و احسنت به شما.من فهمیدم برنامه دیده شده است. اتفاقاً آرامآرام دیدیم واکنشها خیلی جالب است و در جامعه هم مردم دارند میبینند.
به گزارش
شفاف، ۱۴ سال پیش، رهبر انقلاب در دیدار گروه «ورزش و سرگرمى» صدا، با اشاره به اهمیت و جایگاه تفریح و شادمانی در اسلام فرمودند: «من قبول ندارم کسی چهرهی اسلام را یک چهرهی خشمگین واخمو و بد اخلاق تصور کند. بههیچ و جه، اسلام این نیست... بنابراین، شما همینطور که یک کار تفریحی را انجام میدهید، یک نمایش اجرا میکنید، یک ماجرای طنزآمیز را بیان میکنید، یک شعر اجرا میکنید و میخوانید یا یک مسابقه اجرا میکنید، در همان حال احساس کنید که یک عبادت انجام میدهید.» برنامهی «قند پهلو» یکی از برنامههای طنز صداوسیما در سالهای اخیر است که با استقبال مخاطبین نیز همراه شده و رهبر انقلاب هم در حاشیهی دیدار با شاعران سال ۱۳۹۴، از دستاندرکاران این برنامه تشکر کردند.
از همینروی، پایگاه اطلاعرسانی KHAMENEI.IR گفتوگویی با جناب آقای شهرام شکیبا، شاعر، طنزپرداز و از دستاندرکاران برنامهی قند پهلو ترتیب داده است.
* برنامهی قندپهلو از جمله برنامههای موفق عرصهی ادبیات بود که اتفاقاً رهبر انقلاب نیز از آن تشکر کردهاند. لطفاً بفرمایید ایدهی این برنامه از کجا آغاز شد و چگونه شکل گرفت؟
در حقیقت ایدهی برنامهی قندپهلو برای من نیست. بنده و آقای فیض جزء آخرین نفراتی بودیم که به گروه اضافه شدیم. ایده از مدیر وقت شبکهی آموزش، آقای دکتر قاسمی، بود و این طرح را داشتند که یک مسابقهی مشاعرهی طنز برگزار شود. علیالظاهر این ایده مطرح میشود با تهیهکننده و آقای رفیع و این جمع به طرح چنین مسابقهای میرسند. در حقیقت بنده هم فکر نمیکردم چنینکاری در تلویزیون مورد استقبال قرار بگیرد. حتی اگر نگاه کنید، دور اول برنامه، دکور ویژهای نداشت و همهچیز دورهمی بود. ولی خوب این اتفاق افتاد و برنامهی قندپهلو چهارده روز پخش شد، در شبکهی آموزش که شاید شبکهی پربینندهای نبود در آن روزها و زمان پخش برنامه هم خیلی ویژه نبود.
پس از آن در دیدار شب ولادت امام حسن علیهالسلام با آقا بود که ایشان واکنش دادند به این برنامه. آقا در حال راه رفتن بودند و هنگامی که بنده را دیدند، ایستادند. من فکر کردم با دوستان بغلدستی من هستند. آقای میرشکاک بود، آقای انسانی بود، حسین جعفریان و رضا برجی بودند. چند نفر از رفقای دیگر بودند. من فکر کردم حتماً مخاطب آقا این بزرگان هستند و با من کاری ندارند. اما بعد آقا گفتند: ما برنامه را میبینیم و احسنت به شما. حالا شاید لفظ دقیق ایشان را بهخاطر نیاورم، اما یک کلام ملاطفتآمیزی و لطفی اینچنینی ابراز داشتند. من فهمیدم برنامه دیده شده است. اتفاقاً آرامآرام دیدیم واکنشها خیلی جالب است و در جامعه هم مردم دارند میبینند.
ما هیچوقت فکر نمیکردیم یک موضوع خندهآور که همراه با تفکر است تا این اندازه دیده شود. خب برنامههای دیگری وجود داشت و دارد که به هر طریقی میخواهند مردم را بخندانند. اما خندهای که تفکر دارد، امری است که عارف و عامی از آن تمجید میکنند. هم مردم عادی و هم بزرگان در بالاترین مقامهای فقاهتی پیرامون خندهی موجه و با تفکر نظر دادهاند. بههرحال استقبال از قندپهلو اتفاق شیرینی بود که برای من نیز غیرمنتظره بود.